به گزارش نسیم امروز، روستای توریستی اسفیدان در ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی بجنورد یکی از خوش آب و هواترین روستاهای خراسان بزرگ محسوب می‌شود، به گونه‌ای که در سال ۸۵ به عنوان زیباترین روستای ایران انتخاب شد.

این روستا به دلیل ساختار پلکانی خود به روستای ماسوله گیلان شباهت دارد و حتی در سال‌های پیش برنامه‌هایی برای تبدیل آن به یک منطقه مهم گردشگری کشور در دست اجرا بود که در طول دولت‌های نهم و دهم به فراموشی سپرده شده؛ برنامه‌هایی چون ساخت تله کابین و رستوران بزرگ اسفیدان.

روستای اسفیدان جزو مناطق نمونه گردشگری خراسان شمالی محسوب می‌شود و با دارا بودن جاذبه‌های گردشگری فراوانی نظیر آبشارهای زیبا، چشمه‌های خروشان، غارها و برج‌های شگفت انگیز، وجود چند امامزاده، وجود انواع درختان میوه، رودخانه با آب فراوان، ارتفاعات جنگلی با پوشش گیاهی و ... مقصد بسیاری از گردشگران است.

آبشار هنرور، آبشار بارگاه، غار خزانه هنرور، مقبره شیخ محمد رضا ربانی معروف به حاج آخوند، آرامگاه امامزاده محمد بن باقر بن موسی بن جعفر(ع) و ... تنها چند نمونه از دیدنی‌های این روستای سحرانگیز محسوب می‌شوند.

صندل سفید؛ سمبل روستای اسفیدان

درخت صندل سمبل روستای اسفیدان است، درختانی قطور و کهن که بنا به گفته معمرین روستا در سال‌های پیش حدود ۱۷ اصله درخت از این گونه در روستا موجود بوده که متاسفانه در سال‌های اخیر، به علت واقع شدن در مسیر کوچه و عدم آگاهی از اهمیت این درختان، بیشتر آن‌ها توسط اهالی قطع شده و در حال حاضر تنها دو درخت صندل باقی مانده که قطر تنه هر کدام از آن‌ها بیش از ۲.۶۰ متر است.

دره‌ها و چشمه‌ها

در شمال غربی روستای اسفیدان دره‌ای عمیق و طولانی به نام هینوَرد(هین نبرد) وجود دارد که اندکی با روستا فاصله دارد و در کمرکش این دره چشمه‌ای زلال به همین نام می‌جوشد و آب آن باغات اطراف روستا را مشروب می‌کند.

همچنین در جنوب غربی روستا نیز دره‌ای دیگر به نام بهارگاه وجود دارد که با چشمه‌های متعدد و آبشار دیدنی خود هر بیننده‌ای را مجذوب می‌کند و در ابتدای این دره نیز، قطعه زمینی حدود ۴۰ هکتاری و تپه ماهوری به نام «موسو» وجود دارد که چند سال پیش به علت رانش شدید زمین، تمام باغات و خانه‌ها و درختان کهنسال آن در دل خاک فرو رفت.

برج‌ها و قله‌ها و غارها

بر فراز کوه‌های اطراف روستای اسفیدان، آثار برج‌های سنگی قدیمی مشاهده می‌شود که مصالح به کار رفته در آن‌ها سنگ و ساروج است و معروف‌ترین آن‌ها برج قاری مالاق وقارقه(کلاغ) در شمال غرب روستا بوده که پایه‌های آن‌ها هنوز باقی مانده است.

همچنین در غرب روستا دیواری صخره‌ای نمایان است که به آنتاش قلعه (قلعه سنگی) می‌گویند و بر روی این قلعه، دیواره‌های سنگی و سفال‌های ساده نخودی و قرمز و سفال‌های منقش به رنگ‌های مختلف دیده می‌شود.

اما در ضلع شمال غربی روستا بر بالای صخره چشمه هینورد کوهی بنامخزانه وجود دارد که در بالای آن غارخزانه راهه واقع شده‌است.

مردم روستا می‌گویند که این غاری است دست ساز که در انتهای آن چاهی وجود دارد و در قدیم به عنوان پناهگاه استفاده می‌شده است.

غار دیگری به نامییجت یا معصوم وجود دارد که دارای ستون‌های موجود در غارهای آهکی بوده و صخره عجیب واقع در مسیر اول (ده ریز) که به سر انسان شبیه است، بسیار خیره کننده و جالب توجه است.

بقاع متبرکه

بنای امامزاده محمد بن باقر بن موسی بن جعفر(ع) واقع در روستای اسفیدان، بنایی قدیمی با گنبدی کوتاه است که قرن‌هاست باشکوه خاصی در مرکز روستا عاشقان را به سمت خویش می‌خواند.

به گفته اهالی روستا ازتاریخ دفن این امامزاده بیش ازهزار سال می‌گذرد و طبق اظهارنظر کارشناسان اداره میراث فرهنگی خراسان شمالی، بنای اولیه آرامگاه در قرن ششم هجری ساخته شده است.

به علت اینکه روستای اسفیدان در دره‌ای عمیق بنا شده و کوه‌های سنگی مرتفعی آن را در برگرفته‌اند؛ در نگاه اول برای هر بیننده‌ای این تصورپیش می‌آید که با کم‌ترین لرزش زمین احتمال سقوط صخره‌ها و تخته سنگ‌های عظیم بر روی آبادی وجود دارد و هر لحظه منازل و سکنه اسفیدان مورد تهدید ریزش این کوه هاهستند؛ اما مردم اسفیدان بر این باورند که وجود امام زاده باعث شده طی قرن‌ها آسیبی از جانب کوه به آن‌ها نرسد.

درگذشته نه چندان دور، در اطراف بنای امام زاده اطاق‌هایی برای اقامت زائران وجود داشت که اینک نشانی از آن نیست.