به گزارش نسیم امروز، علی خادمی در این یادداشت آورده است:

وقتی مدیری در عالم برزخ و بلاتکلیفی بسر می برد، حسی برای برنامه ریزی و کارکردن و حتی تشویق کارکنانش به انجام کار و اجرای برنامه ها ندارد. کارکنان و زیرمجموعه دستگاه که ماههای زیادی را در کنار مدیر مشغول به فعالیت بوده اند بیش از هر کس دیگری حس بی رمقی مدیر را می فهمند و درک میکنند‌ و به همین دلیل نه دستور مدیر بلاتکلیف و نا امید اثری بر زیر مجموعه دارد و نه خود واقعی او حسی برای کارکردن .

خسارات ناشی از این وضعیت بر عملکرد نیروها، به تاخیر افتادن اجرای برنامه های دستگاه‌ها و به تبع آن بلاتکلیف ماندن ارباب رجوع، آنقدر زیاد است که شاید به جرات بتوان گفت که میزان این خسارت ها چندین برابر دوران وضعیت قرمز کرونا بر جامعه است.

هزینه های بدون خروجی و بی اثر ناشی از پرداخت حقوق و ضمیمه های آن به ازای هر روز ، در یک دستگاه اداری و در صورت بلاتکلیفی نماینده عالی دولت ؛ هزینه یک روز هزاران کارمند دهها دستگاه اجرایی که انجام بسیاری از امور را به تعیین تکلیف استاندار گره زده‌اند، چقدر می شود؟